Surya Sound

Indyjski instrument strunowy z rodziny lutniowej (czyli tej, do której należy m.in. gitara). Jest skrzyżowaniem perskiego instrumentu o nazwie "sehtar" ("trzy struny") i indyjskiego instrumentu o nazwie "vina". Posiada jedną strunę melodyczną, 5 - 6 strun akompaniujących i ok. 12 - 14 strun rezonansowych. Do grania melodii używa się także czasem niektórych strun akompaniujących. Struny rezonansowe są strojone według wybranej skali, a podczas gry wpadają one w rezonans i nadają dźwiękom pogłos. Specjalnie spreparowany mostek(na którym opierają się struny) wywołuje charakterystyczną dla sitaru wibrację dźwięków.

Jeden z najstarszych instrumentów świata. Na cytrach grano już w starożytności (pojawia się ona m.in. Biblii). Jest to pudło o różnych kształtach, na którym są umieszczone struny. Jego brzmienie przypomina brzmienie harfy. Także technika gry może być zbliżona (w przypadku cytry harfowej). Istnieją także inne odmiany tego instrumentu, np. cytra gitarowa (z gryfem) czy fidola, na której gra się smyczkiem. Mam ok.10 cytr harfowych i gitarowych.

Bambusowy flet indyjski, zwany też "murli" Posiada 7 otworów - 1 do wydobywania dźwięku i 6 dla palców. Podstawowa skala tego instrumentu jest równoznaczna z europejską gamą durową. Poprzez zakrycie połowy otworu uzyskuje się dźwięki pośrednie. Jest możliwe i szeroko stosowane uzyskiwanie efektu "glissando", czyli płynnego przejścia od jednego dźwięku do drugiego. Mam ok. 80 takich fletów w różnych tonacjach.

Bliskowschodni instrument strunowy z rodziny lutniowej. Posiada 2 podwójne, strojone unisono struny i jedną potrójną (a wiec w sumie 7). Bardzo popularny m.in. w Turcji, Syrii, Iraku i Iranie. Mam 3 sazy różnej wielkości.

Gruziński instrument strunowy z rodziny lutniowej. Posiada 3 struny nylonowe i progi z drewna (w instrumentach europejskich są one metalowe), co daje charakterystyczne, miękkie brzmienie. Moje panduri ma 12 progów w oktawie, ponieważ było wykonane specjalnie dla mnie. Zwykle ma ono 7 progów w oktawie, a wiec nie dało by się na nim zagrać żadnej europejskiej melodii - wyłącznie gruzińskie. Podobny podział oktawy na 7 części spotykamy w muzyce indonezyjskiej.

Zestaw piszczałek, nastrojonych według konkretnej skali (np. w gamie durowej). Znany już w starożytności, m.in. w antycznej Grecji - stąd nazwa, od bożka Pana, który był zwykle przedstawiany z tym instrumentem. Popularny w wielu krajach, m.in. na Bałkanach i w krajach andyjskich (pod nazwą sampona - czyt. samponia).

Gruziński instrument strunowy z rodziny lutniowej. Posiada trzy struny nylonowe, nie ma progów (a więc można na nim uzyskiwać efekt "glissando").

Znany w wielu kulturach świata bęben ramowy, okrągły lub owalny.

Instrument skonstruowany przez Andrzeja Dudka - Durera na wzór sitaru, jednak mający nieco inne brzmienie i możliwości.

Instrument południowoamerykański z rodziny lutniowej. Mój egzemplarz posiada 5 podwójnych strun nylonowych.

Bambusowy flet andyjski. Posiada 7 otworów do wydobywania dźwięków. Gra się na nim, trzymając go tak, jak flet prosty. Mam ok. 10 takich fletów.

Mam takie gitary – klasyczne, akustyczne , elektryczne sześciostrunowe i basowe (w tym basową z podwójnymi strunami, strojonymi w oktawie) progi. W związku z tym mogę uzyskiwać na niej efekt "glissando".

Bambusowy flet chiński, zbliżony do bansuri. Mam ok. 10 takich fletów.

Strunowy instrument rosyjski z rodziny lutniowej. Posiada 3 struny metalowe i trójkątne pudło rezonansowe.

Strunowy instrument bliskowschodni z rodziny lutniowej. Ma bardzo długą szyjkę, okrągłe pudło rezonansowe, dwie struny podwójne i jedną potrójną.

Bezprogowa lutnia arabska. Bardzo podobna do lutni europejskiej, która od niej się wywodzi – także w nazwie, która po arabsku brzmi „ al-ud”. Zwykle posiada 11 strun, z tego 5 podwójnych i 1 pojedynczą (o najniższym dźwięku)

Bezprogowy instrument indyjski z rodziny lutniowej. Posiada zwykle 6 - 7 strun głównych i kilkanaście rezonujących. Pudło rezonansowe jest obciągnięte skórą (jak w banjo), a szyjka pokryta jest blachą.

Używany na obszarze dawnego Związku Radzieckiego (zwłaszcza w Rosji, na Ukrainie i Białorusi) instrument strunowy z rodziny lutniowej. Posiada 3 struny i okrągłe pudło rezonansowe.

Indyjski instrument strunowy pochodzenia perskiego. Zbliżony do cymbałów, które prawdopodobnie się od niego wywodzą. Posiada duże pudło rezonansowe, na którym są umieszczone struny (ok.100), uderzane specjalnymi pałeczkami.

Grecki instrument strunowy z rodziny lutniowej. Posiada zwykle 4 podwójne, strojone unisono struny.

Indyjski instrument smyczkowy. Oprócz sześciu strun głównych ma kilkanaście strun rezonansowych. Pudło rezonansowe jest pokryte skórą, jak w banjo. Gram na nim także kostką.

Indyjski instrument smyczkowy, bardzo podobny do esraju. Gram na nim także kostką.

Tajlandzki instrument strunowy. Rodzaj cymbałów.

Drewniany bęben z Afryki Zachodniej.

Metalowe talerzyki indyjskie, wydające długie, wibrujące dźwięki. Mam ich 5 par.

Zestaw dwóch bębnów indyjskich.

Bęben irlandzki z rodziny "frame drum", tzn. skóra jest naciągnięta na szeroką obręcz drewnianą.

Misy tybetańskie, które można uderzać, bądź wydobywać z nich dźwięk przez pocieranie pałeczką brzegów. Wydaja one wtedy specyficzne, wibrujące, śpiewne brzmienie. Mam ich ok. 7.

"Kij deszczu" - wydrążony pień drzewa, zawierający na przykład ziarna piasku lub nasiona. Poruszając nim, uzyskuje się brzmienie zbliżone do kropel deszczu, spływających po liściach drzew.

Indyjski instrument strunowy z rodziny lutniowej. Służy do akompaniamentu. Posiada 4 - 7 strun metalowych, które są strojone zwykle w tonice i kwincie skali, która jest wykorzystywana w melodii wykonywanej przez solistę.

Gliniany lub metalowy bęben arabski.